Azoren - Ierland
Door: Henri van Lierop
Blijf op de hoogte en volg Henri
25 Juni 2010 | Ierland, Baltimore
Azoren - Ierland, 25 juni 2010
Toen wij plannen maakten voor een rondje Atlantic kwamen er drie specifieke bestemmingen op ons verlanglijstje, die wij graag aan zouden willen doen. Marokko, Suriname en Ierland. De eerste twee bestemmingen hebben we al bereikt, als laatste dus Ierland. Van de Azoren naar Ierland is het bijna 1.100 mijl, dat valt dus reuze mee! Op de heenweg van Bretagne naar La Coruna in Spanje was een oversteek van 350 mijl. Dat vonden we toen een behoorlijk eind. Nu ligt dat toch anders, we hebben twee keer de oceaan overgestoken, we hebben veel meer zelfvertrouwen. Maar vooral we komen weer dicht bij huis. Ierland is te ver weg om in een normale vakantie vanuit Nederland te bezoeken, in ieder geval voor wat betreft een zeilboot.
Bij vertrek zijn de weersvooruitzichten de hele week gunstig, een zwakke wind van 10 tot maximaal 15 knopen (windkracht 3 tot 4) in het begin, gevolgd door zwakke wind van minder dan 10 knopen. Zeilers met een zwaardere boot zullen voor zo’n oversteek nog willen wachten op meer wind, maar wij willen gaan. Ten eerste varen wij met lichte winden prima, we hebben immers een lichte boot, ondanks alle spullen en voorraden die we aan boord hebben. Ten tweede, we hebben liever iets te weinig wind, dan te veel wind.Dat betekend een rustigere overtocht met kans op iets meer motoren! Dat laatste is deze reis niet nodig gebleken.
Bij vertrek liggen we op het, oudste eiland van de Azoren, Terceira bij het prachtige stadje Angro do Heroismo. Het is een genot om daar rond te lopen, je wordt helemaal warm van de sfeer die alle mooie oude pandjes uitstralen. Ook hebben we hier lekker gewinkeld en wat (cadeautjes) gekocht. Zelf heb ik twee pakken, een paar overhemden en dassen gekocht in een leuk winkeltje waar we geholpen werden door vader en zoon. Silke had de avond bij aankomst de das met ankertjes zien liggen die was voor mij bestemd vond zij! En dan krijgen we, bij de aankopen, uitgerekend deze das we als cadeautje mee. Waar kom je dit nog tegen. Ook het inkorten van de broeken doet men zelf, zodat de pakken de volgende dag ook gereed lagen, letterlijk, vlak voor ons vertrek!
Op dinsdag 15 juni om 19.00u gooien we de trossen los. Vooral Akke had nog veel langer willen genieten van de Azoren, In 1998 was de Azoren het hoogtepunt ons rondje Atlantic toen, en dat geldt ook nu weer. We zijn een boot tegengekomen die overwinterd hebben op de Canarische eilanden en daarna naar de Azoren zijn gevaren! Dat zijn dus slimme mensen, niet dat gedoe van zo’n oceaan oversteken en ook niet de commercie van de Carieb. Akke heeft in ieder geval aangegeven nog een keer naar de Azoren te willen, ondanks het feit dat ze wel genoeg heeft van oceanen oversteken! We zullen zien wat de toekomst ons zal brengen.
In de avond ronden we het eiland, we passeren een paar vissers in hun kleine gekleurde bootjes en varen de nacht in. Er zijn nauwelijks golven, we hebben een zwakke wind van 10-12 knopen (windkracht 3-4), en met een snelheid van zo’n 6 knoop, een halve maan en miljoenen sterren richten wij onze koers naar Ierland. De volgende ochtend passeert op een paar honderd meter voor ons een walvis en als Akke wakker is, zetten we onze screetcher (lichtweerzeil) bij. In tegenstelling tot onze vorige grote oversteken hebben we dit keer ons zeil heel kunnen houden en daar zijn we best wel trots op.
De eerste twee etmalen leggen we respectievelijk 148 en 144 mijl af, waar we zeer tevreden mee zijn. We passeren 40 graden NB (noorderbreedte) en vinden al snel ons ritme. In de praktijk betekent dit dat om een uur of 9 de kinderen wakker worden en we ontbijten, daarna school, om 13.00u lunch variërend van vers gebakken brood, een gebakken eitje, wentelteefjes, een quiche, een broodje worst of soep. In de middag gaan Lotte en Silke helemaal op in hun eigen spel, wij lezen tijdens zo’n oversteek al snel een boek of drie uit. Om 15.00u is het theetijd, waarna we vaak een spelletje kolonisten spelen. Om 17.00u onze alcoholvrije borrel. Om 19.00u is er avondeten, waarbij de eerste dagen nog lekker veel vers hebben, daarna een grote variatie in ‘blikvoer’. Na het eten en de afwas nog een spelletje met de kinderen. Om 22.00u liggen die, als het goed is, in bed, waarna Akke en ik een paar avonden een leuke film op de laptop hebben bekeken. Tot een 1.00u houdt Henri de wacht, daarna neemt Akke de wacht tot 6.00u (!), waarna Henri het weer overneemt. Mochten jullie de indruk hebben dat wij dit gestructureerd georganiseerd hebben, dan moeten wij jullie dus teleurstellen. Feit is wel dat Akke het moeilijkste deel van de nacht doet en dan ook nog eens erg lang, zo’n 4 tot 5 uur.
Dinsdag 22 juni om 2.00u zitten we nog 240 mijl af van Ierland. Voordat het donker werd hebben we een rifje gelegd en na middennacht begint het te motregenen. Het lijkt net of we dichter bij Ierland komen, zou het daar echt heel veel regenen? De nacht is aardedonker, de horizon is niet te zien, we varen in een groot zwart gat, hopelijk weten we dit keer wrakhout ed. wel te ontwijken. Er valt natuurlijk niets te ontwijken. Onze Waterman vaart met 8 knopen door het zwarte water, het is koud buiten, dus wij zitten veel binnen, meestal alleen als de wekker gaat, meestal rond de 20 minuten, steken we ons hoofd naar buiten en turen de niet zichtbaren horizon af. Gelukkig lijkt het of wij alleen zijn op deze oceaan. Ook overdag de hele dag echt Hollands (of Iers?) motregenweer. De temperatuur komt niet boven de 15 gr. Pas in de avond begint het vanuit het westen op te klaren. De wind neemt af en we halen ons rif uit het zeil.. ’s Nachts zien we diverse lichten van (vissers)boten.. We passeren 50 gr NB (=noorderbreedte), Nederland ligt op 52 gr NB.
Woensdag 23 juni is het helder weer, halfbewolkt en pal voor de matige wind (windkracht 3 – 4) varen we naar onze waypoint Fastnet Rock. Deze rots in het water een paar mijl uit de kost is bekend onder de zeilers vanwege de Fastnet Race, een race vanaf het eiland Wight in Zuid-Engeland, na 200 mijl ronden de boten Lands End en dan is het nog 150 mijl tegen vaak westelijke wind in naar Fastnet Rock, vervolgens weer terug. In 1979 is deze race getroffen door een zware storm met vele omgeslagen en gezonken boten, ook waren er vele slachtoffers. Het Nederlandse marineschip Overijssel heeft toen 14 zeilers kunnen redden vanaf hun benarde posities, vorig jaar stond er in Yachting World een imposant verslag van deze race onder de titel “20 jaar na de Fastnet disaster”.
Aan het eind van de middag varen we de fraaie baai in, bij het plaatsje Baltimore pikken we een mooring op. Met de dinghy gaan we aan wal en even later zitten we in Jacob’s Bar te genieten van een heerlijke maaltijd met een biertje en een glaasje wijn!
-
25 Juni 2010 - 11:22
Marcel Burger:
je droomt helemaal weg als je dit leest............. -
25 Juni 2010 - 12:28
Robbert En Lydia:
Wat komen jullie alweer "dicht"in de buurt.
Wat een heerlijke oversteek. -
25 Juni 2010 - 13:14
Rudolph:
Hi Henri & Crew!
Echt een mooie verslag van jullie oversteek naar Ireland.
Poetry By Thomas Davis. A famous inhabitant of Baltimore Ireland.
"The Battle Eve Of The Irish Brigade".
The mess-tent is full, and the glasses are set,
And the gallant Count Thomond is president yet;
The vet’ran arose, like an uplifted lance,
Crying—”Comrades, a health to the monarch of France!”
With bumpers and cheers they have done as he bade
For King Louis is loved by the Irish Brigade.
“A health to King James,” and they bent as they quaffed,
“Here’s to George the Elector,” and fiercely they laughed,
“Good luck to the girls we wooed long ago,
Where Shannon, and Barrow, and Blackwater flow;”
“God prosper Old Ireland,”—you’d think them afraid,
So pale grew the chiefs of the Irish Brigade.
“But surely, that light cannot be from our lamp
And that noise—are they all getting drunk in the camp?”
“Hurrah! boys, the morning of battle is come,
And the generale’s beating on many a drum.”
So they rush from the revel to join the parade:
For the van is the right of the Irish Brigade.
They fought as they revelled, fast, fiery and true,
And, though victors, they left on the field not a few;
And they, who survived, fought and drank as of yore,
But the land of their heart’s hope they never saw more;
For in far foreign fields, from Dunkirk to Belgrade,
Lie the soldiers and chiefs of the Irish Brigade.
Baltimore heeft een zeer rijke geschiedeness, ook omdat Thomas Davis daarvan daan komt en die uiteindelijk naar Canada is gaan immigreren.Hij was zeer bekent in Canada als politieke leider.Je speerkt over Thomas Davis in hinderd welke Irish Pub een ze worden very happy. Ireland is land of poetry and songs!.
Groetjes Rudolph. -
25 Juni 2010 - 16:05
Monica Mulder:
Ik kijk uit naar de verhalen van Lotte en Silke. Wat hebben ze veel beleefd!!!! -
25 Juni 2010 - 16:19
Hedwig:
Wauw wat bijzonder toch allemaal. Bijna ....... thuis. Wat zullen we allemaal horen.
Veel plezier nog. -
25 Juni 2010 - 19:17
Tanja:
Jeetje wat zitten jullie alweer dicht in de buurt als je dat zo leest. Geniet nog maar lekker van deze reisbestemming en we horen het wel als jullie weer in Nederlandsche wateren varen.
Warme groet van ons alle6 -
26 Juni 2010 - 07:30
Ellie En Wielant:
Hoi lieve mensen, fijn dat deze oversteek rustig is verlopen. wat een rust straalde van het verhaal van henry af, heerlijk.
Geniet nog maar lekker vab jullie trip, want het is bijna voorbij. tot dan. liefs e&w -
26 Juni 2010 - 10:01
Anna En Ger:
wauw!!!crew van de waterman,het zit er bijna weer op,de geur van het noordzee zout zit er aan te komen,we hangen nog steeds met grote ogen en mond open aan de com ,als er weer een nieuw reisverslag is.
het is al weer heel wat belevenissen geleden dat jullie de haven van statia hebben verlaten,leuke herineringen en waarschijnlijk nu richting onze oude thuishaven gaan ijmuiden,geniet nog van de heerlijke en mooie dagen van de vrijheid.
het gereel staat voor de deur.knuf voor de kids en blijven jullie volgen.
-
26 Juni 2010 - 11:05
Jeanine:
Ongelooflijk dat jullie alweer bijna een jaar weg zijn, wat gaat de tijd toch snel en wat hebben jullie veel gezien en meegemaakt! Heel leuk om jullie te blijven volgen, heb af en toe wel even moeten opzoeken op internet waar al die eilandjes nou precies liggen. Maar ook fijn dat jullie weer dicht bij huis zijn. geniet nog van de laatste weken, wat zal het vreemd zijn om weer thuis te komen!......
lieve groet, Jeanine, Rob, Wynton -
26 Juni 2010 - 11:21
Simona:
Fijn om jullie verhaal weer te lezen en de foto`s te zien.
De weg naar huis komt naderbij...hopelijk ook weer fijn..lijkt mij,
Lieve groet, Simona
-
30 Juni 2010 - 07:09
Pluk:
Welkom terug in Europa!
Ik zie jullie binnenkort weer. -
01 Juli 2010 - 10:53
Frieda & Wim:
beste alle 4,
het is weer een boeiend verslag geworden, waarvoor onze dank, en ik denk dat velen deze regelmatige reisverhalen binnenkort zullen gaan missen, of gaan jullie éénmaal thuis er mee door?
Fastnet Rock, dus Ierland bereiken, zal jullie wel genoegen hebben gedaan, na al die lange zeemijlen met alleen maar water.
Goede reis verder en Henri, ik zie net dat je over 5 dagen jarig bent, vast van harte gefeliciteerd. hartelijke groeten FenW -
01 Juli 2010 - 20:06
Jeroen, Petra + Kids:
Henry, Akke + kinderen,
Mooie verhalen! Succes het laatste stukje.
Jeroen, Petra, Timo en Annick (je weet wel van Sicilie) -
02 Juli 2010 - 21:19
Madeleine:
Lieve HALS,
lezend dit reisverslag, heb ik weer het gevoel mee te zeilen!De zee bedwingend, eindeloze horizon, steeds weer je grens verleggen, maar bovenal het gevoel van vrijheid. Nu nog even genieten van mystiek en de Kelten in Ierland en Cornwall.Tot gauw om de verhalen te horen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
